Benedyktyńskie opactwo śś. Apostołów Piotra i Pawła w Tyńcu zostało założone przez Kazimierza Odnowiciela w 1044 r. Benedyktyni odwołują się do osoby świętego Benedykta z Nursji, który w młodości postanowił zostać pustelnikiem. Obecnie w naszym kraju istnieją trzy samodzielne klasztory tego zakonu: opactwa w Tyńcu (skasowane w 1816 r., odnowione w 1939 r.) i w Lubiniu (skasowane w 1834 r., odnowione w 1923 r.) oraz powstały w 1987 r. klasztor w Biskupowie; na Pomorzu (w Starym Krakowie) funkcjonuje również dom św. Benedykta, założony przez dwóch tynieckich mnichów.
Jako mnisi tynieccy podejmujemy dzieła, których wymaga dobro lokalnego Kościoła: opiekujemy się tutejszą parafią, prowadzimy dom gości, w którym odbywają się warsztaty
i rekolekcje, zajmujemy się pracą akademicką, szerzymy wiedzę o duchowości mniszej, tradycji Ojców i liturgii poprzez nasze wydawnictwo i media internetowe, oraz uczymy historii poprzez działalność muzeum i zajęcia edukacyjne. Jako mieszkańcy najstarszego zamieszkałego polskiego klasztoru pracujemy zarówno na rzecz naszych parafian oraz mieszkańców Krakowa, jak i wszystkich chrześcijan w Polsce, zainspirowanych mądrością Reguły.
Nasze wysiłki kierują się jednak w dużej części także do wewnątrz: opiekujemy się naszym zabytkowym domem, pracujemy nad formacją młodych braci, troszczymy się o starszych i chorych mnichów z naszej wspólnoty, dbamy o ogród i skromne uprawy, zajmujemy się rzemiosłem i pogłębianiem wiedzy. Odnowiciel tynieckiego opactwa, o. Karol van Oost, zwykł mówić, że duchowość benedyktyńska to „sto procent Ewangelii”: staramy się być
po prostu chrześcijanami w tym miejscu, do którego wezwał nas Bóg.
Opactwo tynieckie przygotowuje się do swojego tysiąclecia w roku 2044. Do tego roku:
– dokończymy rozpoczętą w roku 1947 odbudowę klasztoru
– udostępnimy do zwiedzania najstarsze części opactwa
– utworzymy nowe muzeum ukazujące relikty i zabytki kultury z czasów początków państwa polskiego
– odtworzymy 300-letni ogród, herbarium z plantacją ziół leczniczych i klasztorną pasiekę
– powołamy do życia Instytut Sztuki Sakralnej, którego misją będzie troska o piękno architektury i sztuki kościelnej.